Regulamin zajęć SI
Zasady przyjmowania dzieci na terapię metodą integracji sensorycznej
Zasady przyjmowania dzieci na terapię metodą integracji sensorycznej
Teoria Integracji Sensorycznej zakłada, że przetwarzanie bodźców sensorycznych to proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, smak, dotyk, czucie głębokie, zmysł równowagi), następnie organizuje je i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym i efektywnym działaniu. Jeśli występują zaburzenia w odbiorze i integrowaniu bodźców (wrażeń) zmysłowych, to mogąpojawiać się dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym, a także zachowaniu dziecka. Adekwatna integracja jest podstawą normalnego uczenia się, ma wpływ na prawidłowy rozwój ruchowy, emocjonalny i poznawczy.
Terapia integracji sensorycznej w szkole jest skierowana do dzieci, które mają: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, posiadają opinię wydaną przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną lub aktualną ocenę rozwoju procesów integracji sensorycznej.
W przeciągu 14 dni od dnia rozpoczęcia roku szkolnego zespół ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, w oparciu o wewnętrzny regulamin, ustala listę dzieci zakwalifikowanych na zajęcia oraz w przypadku zwolnienia się miejsca w ciągu roku szkolnego decyduje o dodatkowej kwalifikacji na zajęcia.
Indywidualna terapia Integracji Sensorycznej jest prowadzona według dwóch kierunków działań:
I. Edukacyjno – Terapeutycznego - planowanego przez terapeutę,
II. Autoterapeutycznego działania dziecka - kontrolowanego przez terapeutę.
W trakcie terapii integracji sensorycznej jest dostarczana dziecku, podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę, ilość i jakość bodźców sensorycznych wywołujących w konsekwencji poprawę przetwarzania sensorycznego dziecka. Stosowane ćwiczenia są dobierane odpowiednio do aktualnych możliwości psychoruchowych dziecka, a ich dobór wzmacnia „wewnętrzny napęd” – jego motywację, tym samym zachęcając do coraz lepszego, sprawniejszego wykonywana zadań i osiągnięcia satysfakcji. Podczas terapii nie uczy się wykonywania konkretnych czynności, lecz przez nowe wzorce ruchowe powoduje się właściwe przetwarzanie informacji sensorycznych.Podczas ćwiczeń na zajęciach terapeutycznych, stymulowane są zmysły i angażowane mięśnie. Całość przyjmuje atrakcyjną dla dziecka formę zabawy pod czujnym okiem specjalisty, który dba o to, aby układ nerwowy był w stanie radzić sobie z bodźcami i odpowiednio na nie reagować.
Katarzyna Żywiałkowska