Zajęcia terapeutyczne

Integracja sensoryczna

                                                            SI

Teoria Integracji Sensorycznej zakłada, że przetwarzanie bodźców sensorycznych to proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, smak, dotyk, czucie głębokie, zmysł równowagi), następnie organizuje je i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym i efektywnym działaniu. Jeśli występują zaburzenia w odbiorze i integrowaniu bodźców (wrażeń) zmysłowych, to mogąpojawiać się dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym, a także zachowaniu dziecka. Adekwatna integracja jest podstawą normalnego uczenia się, ma wpływ na prawidłowy rozwój ruchowy, emocjonalny i poznawczy.

Terapia integracji sensorycznej w szkole jest skierowana do dzieci, które mają: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, posiadają opinię wydaną przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną lub aktualną ocenę rozwoju procesów integracji sensorycznej.

W przeciągu 14 dni od dnia rozpoczęcia roku szkolnego zespół ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, w oparciu o wewnętrzny regulamin, ustala listę dzieci zakwalifikowanych na zajęcia oraz w przypadku zwolnienia się miejsca w ciągu roku szkolnego decyduje o dodatkowej kwalifikacji na zajęcia.

Indywidualna terapia Integracji Sensorycznej jest prowadzona według dwóch kierunków działań:

I. Edukacyjno – Terapeutycznego - planowanego przez terapeutę,

II. Autoterapeutycznego działania dziecka - kontrolowanego przez terapeutę.

W trakcie terapii integracji sensorycznej jest dostarczana dziecku, podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę, ilość i jakość bodźców sensorycznych wywołujących w konsekwencji poprawę przetwarzania sensorycznego dziecka. Stosowane ćwiczenia są dobierane odpowiednio do aktualnych możliwości psychoruchowych dziecka, a ich dobór wzmacnia „wewnętrzny napęd” – jego motywację, tym samym zachęcając do coraz lepszego, sprawniejszego wykonywana zadań i osiągnięcia satysfakcji. Podczas terapii nie uczy się wykonywania konkretnych czynności, lecz przez nowe wzorce ruchowe powoduje się  właściwe przetwarzanie informacji sensorycznych.Podczas ćwiczeń na zajęciach terapeutycznych, stymulowane są zmysły i angażowane mięśnie. Całość przyjmuje atrakcyjną dla dziecka formę zabawy pod czujnym okiem specjalisty, który dba o to, aby układ nerwowy był w stanie radzić sobie z bodźcami i odpowiednio na nie reagować.

Katarzyna Żywiałkowska